обира̀ч
—
съществително име, мъжки род
(тип 7)
Значение
мн. обира̀чи, м. Пренебр. Човек, който върши обир (в 1 и 2 знач.).
прил. обира̀чески, обира̀ческа, обира̀ческо, мн. обира̀чески.
прил. обира̀чески, обира̀ческа, обира̀ческо, мн. обира̀чески.
Грешни изписвания (3)
- оберач
- уберач
- убирач
Словоформи
С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.
| ед.ч. | оби-рач | |
|---|---|---|
| непълен член | оби-ра-ча | |
| пълен член | оби-ра-чът | |
| мн.ч. | оби-ра-чи | |
| членувано | оби-ра-чи-те | |
| бройна форма | оби-ра-ча | |
| звателна форма | — | |