неупълномощен

Речник на българския език

неупълномощѐн прилагателно име (тип 76) редактиране

Значение

Грешни изписвания (31)

  • неопалномощен
  • неопалномущен
  • неопалнумощен
  • неопалнумущен
  • неопълномощен
  • неопълномущен
  • неопълнумощен
  • неопълнумущен
  • неупалномощен
  • неупалномущен
  • неупалнумощен
  • неупалнумущен
  • неупълномущен
  • неупълнумощен
  • неупълнумущен
  • ниопалномощен
  • ниопалномущен
  • ниопалнумощен
  • ниопалнумущен
  • ниопълномощен
  • ниопълномущен
  • ниопълнумощен
  • ниопълнумущен
  • ниупалномощен
  • ниупалномущен
  • ниупалнумощен
  • ниупалнумущен
  • ниупълномощен
  • ниупълномущен
  • ниупълнумощен
  • ниупълнумущен

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. не-у-пъл-но-мо-щен
непълен член не-у-пъл-но-мо-ще-ния
пълен член не-у-пъл-но-мо-ще-ни-ят
ж. р. не-у-пъл-но-мо-ще-на
членувано не-у-пъл-но-мо-ще-на-та
ср. р. не-у-пъл-но-мо-ще-но
членувано не-у-пъл-но-мо-ще-но-то
мн. ч. не-у-пъл-но-мо-ще-ни
членувано не-у-пъл-но-мо-ще-ни-те