неокупиран

Речник на българския език

неокупѝран прилагателно име (тип 76) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • неокопиран
  • неокопирън
  • неокупирън
  • неукопиран
  • неукопирън
  • неукупиран
  • неукупирън
  • ниокопиран
  • ниокопирън
  • ниокупиран
  • ниокупирън
  • ниукопиран
  • ниукопирън
  • ниукупиран
  • ниукупирън

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. не-о-ку-пи-ран
непълен член не-о-ку-пи-ра-ния
пълен член не-о-ку-пи-ра-ни-ят
ж. р. не-о-ку-пи-ра-на
членувано не-о-ку-пи-ра-на-та
ср. р. не-о-ку-пи-ра-но
членувано не-о-ку-пи-ра-но-то
мн. ч. не-о-ку-пи-ра-ни
членувано не-о-ку-пи-ра-ни-те