неодобрен

Речник на българския език

неодобрѐн прилагателно име (тип 76) редактиране

Значение

Грешни изписвания (7)

  • неодубрен
  • неудобрен
  • неудубрен
  • ниодобрен
  • ниодубрен
  • ниудобрен
  • ниудубрен

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. не-о-доб-рен
непълен член не-о-доб-ре-ния
пълен член не-о-доб-ре-ни-ят
ж. р. не-о-доб-ре-на
членувано не-о-доб-ре-на-та
ср. р. не-о-доб-ре-но
членувано не-о-доб-ре-но-то
мн. ч. не-о-доб-ре-ни
членувано не-о-доб-ре-ни-те