наблюдателница

Речник на българския език

наблюда̀телница съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

мн. наблюда̀телници, ж. Място или служба, откъдето се наблюдава.

Грешни изписвания (15)

  • наблюдателнеца
  • наблюдателнецъ
  • наблюдателницъ
  • наблюдатилнеца
  • наблюдатилнецъ
  • наблюдатилница
  • наблюдатилницъ
  • нъблюдателнеца
  • нъблюдателнецъ
  • нъблюдателница
  • нъблюдателницъ
  • нъблюдатилнеца
  • нъблюдатилнецъ
  • нъблюдатилница
  • нъблюдатилницъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. наб-лю-да-тел-ни-ца
членувано наб-лю-да-тел-ни-ца-та
мн.ч. наб-лю-да-тел-ни-ци
членувано наб-лю-да-тел-ни-ци-те
звателна форма