мускулатура

Речник на българския език

мускулату̀ра съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

мн. мускулату̀ри, ж. Съвкупността от всички мускули. Добре развита мускулатура.

Грешни изписвания (15)

  • москолатура
  • москолатуръ
  • москолътура
  • москолътуръ
  • москулатура
  • москулатуръ
  • москулътура
  • москулътуръ
  • мусколатура
  • мусколатуръ
  • мусколътура
  • мусколътуръ
  • мускулатуръ
  • мускулътура
  • мускулътуръ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. мус-ку-ла-ту-ра
членувано мус-ку-ла-ту-ра-та
мн.ч. мус-ку-ла-ту-ри
членувано мус-ку-ла-ту-ри-те
звателна форма