моторница

Речник на българския език

мото̀рница съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

мн. мото̀рници, ж. Лодка, която е снабдена с мотор; моторна лодка.

Грешни изписвания (7)

  • моторнеца
  • моторнецъ
  • моторницъ
  • муторнеца
  • муторнецъ
  • муторница
  • муторницъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. мо-тор-ни-ца
членувано мо-тор-ни-ца-та
мн.ч. мо-тор-ни-ци
членувано мо-тор-ни-ци-те
звателна форма