модулатор

Речник на българския език

модула̀тор съществително име, мъжки род (тип 7) редактиране

Значение

Грешни изписвания (7)

  • модолатор
  • модолатур
  • модулатур
  • мудолатор
  • мудолатур
  • мудулатор
  • мудулатур

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. мо-ду-ла-тор
непълен член мо-ду-ла-то-ра
пълен член мо-ду-ла-то-рът
мн.ч. мо-ду-ла-то-ри
членувано мо-ду-ла-то-ри-те
бройна форма мо-ду-ла-то-ра
звателна форма