мистифика̀тор
—
съществително име, мъжки род
(тип 7)
Значение
мн. мистифика̀тори, м. Лице, което извършва мистификация.
прил. мистифика̀торски, мистифика̀торска, мистифика̀торско, мн. мистифика̀торски.
прил. мистифика̀торски, мистифика̀торска, мистифика̀торско, мн. мистифика̀торски.
Грешни изписвания (15)
- местефекатор
- местефекатур
- местефикатор
- местефикатур
- местифекатор
- местифекатур
- местификатор
- местификатур
- мистефекатор
- мистефекатур
- мистефикатор
- мистефикатур
- мистифекатор
- мистифекатур
- мистификатур
Словоформи
С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.
| ед.ч. | мис-ти-фи-ка-тор | |
|---|---|---|
| непълен член | мис-ти-фи-ка-то-ра | |
| пълен член | мис-ти-фи-ка-то-рът | |
| мн.ч. | мис-ти-фи-ка-то-ри | |
| членувано | мис-ти-фи-ка-то-ри-те | |
| бройна форма | мис-ти-фи-ка-то-ра | |
| звателна форма | — | |