мижитурски

Речник на българския език

мижиту̀рски прилагателно име (тип 78) редактиране

Значение

Грешни изписвания (7)

  • межетурске
  • межетурски
  • межитурске
  • межитурски
  • мижетурске
  • мижетурски
  • мижитурске

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. ми-жи-тур-с-ки
непълен член ми-жи-тур-с-кия
пълен член ми-жи-тур-с-ки-ят
ж. р. ми-жи-тур-с-ка
членувано ми-жи-тур-с-ка-та
ср. р. ми-жи-тур-с-ко
членувано ми-жи-тур-с-ко-то
мн. ч. ми-жи-тур-с-ки
членувано ми-жи-тур-с-ки-те