мекичарница

Речник на българския език

мекича̀рница съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

мн. мекича̀рници, ж. Заведение, в което се правят и продават мекици.

Грешни изписвания (15)

  • мекечарнеца
  • мекечарнецъ
  • мекечарница
  • мекечарницъ
  • мекичарнеца
  • мекичарнецъ
  • мекичарницъ
  • микечарнеца
  • микечарнецъ
  • микечарница
  • микечарницъ
  • микичарнеца
  • микичарнецъ
  • микичарница
  • микичарницъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ме-ки-чар-ни-ца
членувано ме-ки-чар-ни-ца-та
мн.ч. ме-ки-чар-ни-ци
членувано ме-ки-чар-ни-ци-те
звателна форма