медодобив

Речник на българския език

медодо̀бив съществително име, мъжки род (тип 7) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • медодобев
  • медудобев
  • медудобив
  • мидодобев
  • мидодобив
  • мидудобев
  • мидудобив
  • медодобеф
  • медодобиф
  • медудобеф
  • медудобиф
  • мидодобеф
  • мидодобиф
  • мидудобеф
  • мидудобиф

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ме-до-до-бив
непълен член ме-до-до-би-ва
пълен член ме-до-до-би-вът
мн.ч. ме-до-до-би-ви
членувано ме-до-до-би-ви-те
бройна форма ме-до-до-би-ва
звателна форма