манифактурен

Речник на българския език

манифакту̀рен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • манефактурен
  • манефактурин
  • манефъктурен
  • манефъктурин
  • манифактурин
  • манифъктурен
  • манифъктурин
  • мънефактурен
  • мънефактурин
  • мънефъктурен
  • мънефъктурин
  • мънифактурен
  • мънифактурин
  • мънифъктурен
  • мънифъктурин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. ма-ни-фак-ту-рен
непълен член ма-ни-фак-тур-ния
пълен член ма-ни-фак-тур-ни-ят
ж. р. ма-ни-фак-тур-на
членувано ма-ни-фак-тур-на-та
ср. р. ма-ни-фак-тур-но
членувано ма-ни-фак-тур-но-то
мн. ч. ма-ни-фак-тур-ни
членувано ма-ни-фак-тур-ни-те