манипулаторен

Речник на българския език

манипулаторен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. ма-ни-пу-ла-то-рен
непълен член ма-ни-пу-ла-тор-ния
пълен член ма-ни-пу-ла-тор-ни-ят
ж. р. ма-ни-пу-ла-тор-на
членувано ма-ни-пу-ла-тор-на-та
ср. р. ма-ни-пу-ла-тор-но
членувано ма-ни-пу-ла-тор-но-то
мн. ч. ма-ни-пу-ла-тор-ни
членувано ма-ни-пу-ла-тор-ни-те