макробиотика

Речник на българския език

макробио̀тика съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

мн. макробио̀тики, ж. Наука, която се занимава с възможностите за удължаване на човешкия живот, с дълголетието.

Грешни изписвания (31)

  • макробеотека
  • макробеотекъ
  • макробеотика
  • макробеотикъ
  • макробиотека
  • макробиотекъ
  • макробиотикъ
  • макрубеотека
  • макрубеотекъ
  • макрубеотика
  • макрубеотикъ
  • макрубиотека
  • макрубиотекъ
  • макрубиотика
  • макрубиотикъ
  • мъкробеотека
  • мъкробеотекъ
  • мъкробеотика
  • мъкробеотикъ
  • мъкробиотека
  • мъкробиотекъ
  • мъкробиотика
  • мъкробиотикъ
  • мъкрубеотека
  • мъкрубеотекъ
  • мъкрубеотика
  • мъкрубеотикъ
  • мъкрубиотека
  • мъкрубиотекъ
  • мъкрубиотика
  • мъкрубиотикъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. мак-ро-би-о-ти-ка
членувано мак-ро-би-о-ти-ка-та
мн.ч. мак-ро-би-о-ти-ки
членувано мак-ро-би-о-ти-ки-те
звателна форма