магнитофонче

Речник на българския език

магнитофонче съществително име, среден род (тип 65) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. маг-ни-то-фон-че
членувано маг-ни-то-фон-че-то
мн.ч. маг-ни-то-фон-че-та
членувано маг-ни-то-фон-че-та-та