лешникотрошачка

Речник на българския език

лешникотроша̀чка съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

мн. лешникотроша̀чки, ж. Вид клещи за чупене на лешници или орехи.

Грешни изписвания (31)

  • лешнекотрошачка
  • лешнекотрошачкъ
  • лешнекотрушачка
  • лешнекотрушачкъ
  • лешнекутрошачка
  • лешнекутрошачкъ
  • лешнекутрушачка
  • лешнекутрушачкъ
  • лешникотрошачкъ
  • лешникотрушачка
  • лешникотрушачкъ
  • лешникутрошачка
  • лешникутрошачкъ
  • лешникутрушачка
  • лешникутрушачкъ
  • лишнекотрошачка
  • лишнекотрошачкъ
  • лишнекотрушачка
  • лишнекотрушачкъ
  • лишнекутрошачка
  • лишнекутрошачкъ
  • лишнекутрушачка
  • лишнекутрушачкъ
  • лишникотрошачка
  • лишникотрошачкъ
  • лишникотрушачка
  • лишникотрушачкъ
  • лишникутрошачка
  • лишникутрошачкъ
  • лишникутрушачка
  • лишникутрушачкъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. леш-ни-кот-ро-шач-ка
членувано леш-ни-кот-ро-шач-ка-та
мн.ч. леш-ни-кот-ро-шач-ки
членувано леш-ни-кот-ро-шач-ки-те
звателна форма