кормест

Речник на българския език

ко̀рмест прилагателно име (тип 76) редактиране

Значение

ко̀рместа, ко̀рместо, мн. ко̀рмести, прил. Който по природа има голям корем.

Грешни изписвания (1)

  • кормист

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. кор-мест
непълен член кор-мес-тия
пълен член кор-мес-ти-ят
ж. р. кор-мес-та
членувано кор-мес-та-та
ср. р. кор-мес-то
членувано кор-мес-то-то
мн. ч. кор-мес-ти
членувано кор-мес-ти-те