коректурен

Речник на българския език

коректу̀рен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

Грешни изписвания (7)

  • коректурин
  • кориктурен
  • кориктурин
  • куректурен
  • куректурин
  • куриктурен
  • куриктурин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. ко-рек-ту-рен
непълен член ко-рек-тур-ния
пълен член ко-рек-тур-ни-ят
ж. р. ко-рек-тур-на
членувано ко-рек-тур-на-та
ср. р. ко-рек-тур-но
членувано ко-рек-тур-но-то
мн. ч. ко-рек-тур-ни
членувано ко-рек-тур-ни-те