комитопулче

Речник на българския език

комитопулче съществително име, среден род (тип 65) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ко-ми-то-пул-че
членувано ко-ми-то-пул-че-то
мн.ч. ко-ми-то-пул-че-та
членувано ко-ми-то-пул-че-та-та