командно-наблюдателен

Речник на българския език

кома̀ндно-наблюда̀телен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

Грешни изписвания (31)

  • командно-наблюдателин
  • командно-наблюдатилен
  • командно-наблюдатилин
  • командно-нъблюдателен
  • командно-нъблюдателин
  • командно-нъблюдатилен
  • командно-нъблюдатилин
  • командну-наблюдателен
  • командну-наблюдателин
  • командну-наблюдатилен
  • командну-наблюдатилин
  • командну-нъблюдателен
  • командну-нъблюдателин
  • командну-нъблюдатилен
  • командну-нъблюдатилин
  • кумандно-наблюдателен
  • кумандно-наблюдателин
  • кумандно-наблюдатилен
  • кумандно-наблюдатилин
  • кумандно-нъблюдателен
  • кумандно-нъблюдателин
  • кумандно-нъблюдатилен
  • кумандно-нъблюдатилин
  • кумандну-наблюдателен
  • кумандну-наблюдателин
  • кумандну-наблюдатилен
  • кумандну-наблюдатилин
  • кумандну-нъблюдателен
  • кумандну-нъблюдателин
  • кумандну-нъблюдатилен
  • кумандну-нъблюдатилин

Словоформи