колоратурен

Речник на българския език

колорату̀рен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • колоратурин
  • колорътурен
  • колорътурин
  • колуратурен
  • колуратурин
  • колурътурен
  • колурътурин
  • кулоратурен
  • кулоратурин
  • кулорътурен
  • кулорътурин
  • кулуратурен
  • кулуратурин
  • кулурътурен
  • кулурътурин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. ко-ло-ра-ту-рен
непълен член ко-ло-ра-тур-ния
пълен член ко-ло-ра-тур-ни-ят
ж. р. ко-ло-ра-тур-на
членувано ко-ло-ра-тур-на-та
ср. р. ко-ло-ра-тур-но
членувано ко-ло-ра-тур-но-то
мн. ч. ко-ло-ра-тур-ни
членувано ко-ло-ра-тур-ни-те