колоратура

Речник на българския език

колорату̀ра съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • колоратуръ
  • колорътура
  • колорътуръ
  • колуратура
  • колуратуръ
  • колурътура
  • колурътуръ
  • кулоратура
  • кулоратуръ
  • кулорътура
  • кулорътуръ
  • кулуратура
  • кулуратуръ
  • кулурътура
  • кулурътуръ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ко-ло-ра-ту-ра
членувано ко-ло-ра-ту-ра-та
мн.ч. ко-ло-ра-ту-ри
членувано ко-ло-ра-ту-ри-те
звателна форма