колабора̀тор
—
съществително име, мъжки род
(тип 7)
Значение
Грешни изписвания (15)
- колаборатур
- колабуратор
- колабуратур
- колъборатор
- колъборатур
- колъбуратор
- колъбуратур
- кулаборатор
- кулаборатур
- кулабуратор
- кулабуратур
- кулъборатор
- кулъборатур
- кулъбуратор
- кулъбуратур
Словоформи
С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.
ед.ч. | ко-ла-бо-ра-тор | |
---|---|---|
непълен член | ко-ла-бо-ра-то-ра | |
пълен член | ко-ла-бо-ра-то-рът | |
мн.ч. | ко-ла-бо-ра-то-ри | |
членувано | ко-ла-бо-ра-то-ри-те | |
бройна форма | ко-ла-бо-ра-то-ра | |
звателна форма | — |