книговодителка

Речник на българския език

книговодѝтелка съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

мн. книговодѝтелки, ж. Жена книговодител.

Грешни изписвания (31)

  • кнеговодителка
  • кнеговодителкъ
  • кнеговодитилка
  • кнеговодитилкъ
  • кнеговудителка
  • кнеговудителкъ
  • кнеговудитилка
  • кнеговудитилкъ
  • кнегуводителка
  • кнегуводителкъ
  • кнегуводитилка
  • кнегуводитилкъ
  • кнегувудителка
  • кнегувудителкъ
  • кнегувудитилка
  • кнегувудитилкъ
  • книговодителкъ
  • книговодитилка
  • книговодитилкъ
  • книговудителка
  • книговудителкъ
  • книговудитилка
  • книговудитилкъ
  • книгуводителка
  • книгуводителкъ
  • книгуводитилка
  • книгуводитилкъ
  • книгувудителка
  • книгувудителкъ
  • книгувудитилка
  • книгувудитилкъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. кни-го-во-ди-тел-ка
членувано кни-го-во-ди-тел-ка-та
мн.ч. кни-го-во-ди-тел-ки
членувано кни-го-во-ди-тел-ки-те
звателна форма