класификатор

Речник на българския език

класифика̀тор съществително име, мъжки род (тип 7) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • класефекатор
  • класефекатур
  • класефикатор
  • класефикатур
  • класифекатор
  • класифекатур
  • класификатур
  • клъсефекатор
  • клъсефекатур
  • клъсефикатор
  • клъсефикатур
  • клъсифекатор
  • клъсифекатур
  • клъсификатор
  • клъсификатур

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. кла-си-фи-ка-тор
непълен член кла-си-фи-ка-то-ра
пълен член кла-си-фи-ка-то-рът
мн.ч. кла-си-фи-ка-то-ри
членувано кла-си-фи-ка-то-ри-те
бройна форма кла-си-фи-ка-то-ра
звателна форма