кинохроника

Речник на българския език

кинохро̀ника съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

ж., само ед. Заснета на филм информация за актуални събития.

Грешни изписвания (15)

  • кенохронека
  • кенохронекъ
  • кенохроника
  • кенохроникъ
  • кенухронека
  • кенухронекъ
  • кенухроника
  • кенухроникъ
  • кинохронека
  • кинохронекъ
  • кинохроникъ
  • кинухронека
  • кинухронекъ
  • кинухроника
  • кинухроникъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ки-нох-ро-ни-ка
членувано ки-нох-ро-ни-ка-та
мн.ч. ки-нох-ро-ни-ки
членувано ки-нох-ро-ни-ки-те
звателна форма