кинематографен

Речник на българския език

кинематогра̀фен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

Грешни изписвания (31)

  • кенематографен
  • кенематографин
  • кенематуграфен
  • кенематуграфин
  • кенемътографен
  • кенемътографин
  • кенемътуграфен
  • кенемътуграфин
  • кениматографен
  • кениматографин
  • кениматуграфен
  • кениматуграфин
  • кенимътографен
  • кенимътографин
  • кенимътуграфен
  • кенимътуграфин
  • кинематографин
  • кинематуграфен
  • кинематуграфин
  • кинемътографен
  • кинемътографин
  • кинемътуграфен
  • кинемътуграфин
  • киниматографен
  • киниматографин
  • киниматуграфен
  • киниматуграфин
  • кинимътографен
  • кинимътографин
  • кинимътуграфен
  • кинимътуграфин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. ки-не-ма-тог-ра-фен
непълен член ки-не-ма-тог-раф-ния
пълен член ки-не-ма-тог-раф-ни-ят
ж. р. ки-не-ма-тог-раф-на
членувано ки-не-ма-тог-раф-на-та
ср. р. ки-не-ма-тог-раф-но
членувано ки-не-ма-тог-раф-но-то
мн. ч. ки-не-ма-тог-раф-ни
членувано ки-не-ма-тог-раф-ни-те