каростроене

Речник на българския език

каростроене съществително име, среден род (тип 71) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ка-рос-т-ро-е-не
членувано ка-рос-т-ро-е-не-то
мн.ч. ка-рос-т-ро-е-ния
членувано ка-рос-т-ро-е-ни-я-та