караулен

Речник на българския език

карау̀лен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

Грешни изписвания (7)

  • караулин
  • каръулен
  • каръулин
  • къраулен
  • къраулин
  • къръулен
  • къръулин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. ка-ра-у-лен
непълен член ка-ра-ул-ния
пълен член ка-ра-ул-ни-ят
ж. р. ка-ра-ул-на
членувано ка-ра-ул-на-та
ср. р. ка-ра-ул-но
членувано ка-ра-ул-но-то
мн. ч. ка-ра-ул-ни
членувано ка-ра-ул-ни-те