кандидат-шофьорче

Речник на българския език

кандида̀т-шофьорче съществително име, среден род (тип 65) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • кандедат-шофьорче
  • кандедат-шофьурче
  • кандедат-шуфьорче
  • кандедат-шуфьурче
  • кандидат-шофьурче
  • кандидат-шуфьорче
  • кандидат-шуфьурче
  • къндедат-шофьорче
  • къндедат-шофьурче
  • къндедат-шуфьорче
  • къндедат-шуфьурче
  • къндидат-шофьорче
  • къндидат-шофьурче
  • къндидат-шуфьорче
  • къндидат-шуфьурче

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. кан-ди-дат-шо-фьор-че
членувано кан-ди-дат-шо-фьор-че-то
мн.ч. кан-ди-дат-шо-фьор-че-та
членувано кан-ди-дат-шо-фьор-че-та-та