кандидат-канцлерче

Речник на българския език

кандида̀т-канцлерче съществително име, среден род (тип 65) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • кандедат-канцлерче
  • кандедат-канцлирче
  • кандедат-кънцлерче
  • кандедат-кънцлирче
  • кандидат-канцлирче
  • кандидат-кънцлерче
  • кандидат-кънцлирче
  • къндедат-канцлерче
  • къндедат-канцлирче
  • къндедат-кънцлерче
  • къндедат-кънцлирче
  • къндидат-канцлерче
  • къндидат-канцлирче
  • къндидат-кънцлерче
  • къндидат-кънцлирче

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. кан-ди-дат-кан-ц-лер-че
членувано кан-ди-дат-кан-ц-лер-че-то
мн.ч. кан-ди-дат-кан-ц-лер-че-та
членувано кан-ди-дат-кан-ц-лер-че-та-та