кандидат-имигрантче

Речник на българския език

кандида̀т-имигрантче съществително име, среден род (тип 65) редактиране

Значение

Грешни изписвания (31)

  • кандедат-емегрантче
  • кандедат-емегрънтче
  • кандедат-емигрантче
  • кандедат-емигрънтче
  • кандедат-имегрантче
  • кандедат-имегрънтче
  • кандедат-имигрантче
  • кандедат-имигрънтче
  • кандидат-емегрантче
  • кандидат-емегрънтче
  • кандидат-емигрантче
  • кандидат-емигрънтче
  • кандидат-имегрантче
  • кандидат-имегрънтче
  • кандидат-имигрънтче
  • къндедат-емегрантче
  • къндедат-емегрънтче
  • къндедат-емигрантче
  • къндедат-емигрънтче
  • къндедат-имегрантче
  • къндедат-имегрънтче
  • къндедат-имигрантче
  • къндедат-имигрънтче
  • къндидат-емегрантче
  • къндидат-емегрънтче
  • къндидат-емигрантче
  • къндидат-емигрънтче
  • къндидат-имегрантче
  • къндидат-имегрънтче
  • къндидат-имигрантче
  • къндидат-имигрънтче

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. кан-ди-дат-и-миг-ран-т-че
членувано кан-ди-дат-и-миг-ран-т-че-то
мн.ч. кан-ди-дат-и-миг-ран-т-че-та
членувано кан-ди-дат-и-миг-ран-т-че-та-та