кандидат-диктаторче

Речник на българския език

кандида̀т-диктаторче съществително име, среден род (тип 65) редактиране

Значение

Грешни изписвания (31)

  • кандедат-дектаторче
  • кандедат-дектатурче
  • кандедат-дектъторче
  • кандедат-дектътурче
  • кандедат-диктаторче
  • кандедат-диктатурче
  • кандедат-диктъторче
  • кандедат-диктътурче
  • кандидат-дектаторче
  • кандидат-дектатурче
  • кандидат-дектъторче
  • кандидат-дектътурче
  • кандидат-диктатурче
  • кандидат-диктъторче
  • кандидат-диктътурче
  • къндедат-дектаторче
  • къндедат-дектатурче
  • къндедат-дектъторче
  • къндедат-дектътурче
  • къндедат-диктаторче
  • къндедат-диктатурче
  • къндедат-диктъторче
  • къндедат-диктътурче
  • къндидат-дектаторче
  • къндидат-дектатурче
  • къндидат-дектъторче
  • къндидат-дектътурче
  • къндидат-диктаторче
  • къндидат-диктатурче
  • къндидат-диктъторче
  • къндидат-диктътурче

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. кан-ди-дат-дик-та-тор-че
членувано кан-ди-дат-дик-та-тор-че-то
мн.ч. кан-ди-дат-дик-та-тор-че-та
членувано кан-ди-дат-дик-та-тор-че-та-та