историограф

Речник на българския език

историогра̀ф съществително име, мъжки род (тип 7) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • естореограф
  • естореуграф
  • есториограф
  • есториуграф
  • естуреограф
  • естуреуграф
  • естуриограф
  • естуриуграф
  • истореограф
  • истореуграф
  • историуграф
  • истуреограф
  • истуреуграф
  • истуриограф
  • истуриуграф

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ис-то-ри-ог-раф
непълен член ис-то-ри-ог-ра-фа
пълен член ис-то-ри-ог-ра-фът
мн.ч. ис-то-ри-ог-ра-фи
членувано ис-то-ри-ог-ра-фи-те
бройна форма ис-то-ри-ог-ра-фа
звателна форма