интеркуриращ

Речник на българския език

интеркуриращ прилагателно име (тип 76) редактиране

Значение

Грешни изписвания (1)

  • интеркурирашт

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. ин-тер-ку-ри-ращ
непълен член ин-тер-ку-ри-ра-щия
пълен член ин-тер-ку-ри-ра-щи-ят
ж. р. ин-тер-ку-ри-ра-ща
членувано ин-тер-ку-ри-ра-ща-та
ср. р. ин-тер-ку-ри-ра-що
членувано ин-тер-ку-ри-ра-що-то
мн. ч. ин-тер-ку-ри-ра-щи
членувано ин-тер-ку-ри-ра-щи-те