инструктаж

Речник на българския език

инструкта̀ж съществително име, мъжки род (тип 7) редактиране

Значение

мн. инструкта̀жи, (два) инструкта̀жа, м. Инструктиране. Инструктаж за провеждане на кампанията.

Грешни изписвания (4)

  • енстрокташ
  • енструкташ
  • инстрокташ
  • инструкташ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ин-с-т-рук-таж
непълен член ин-с-т-рук-та-жа
пълен член ин-с-т-рук-та-жът
мн.ч. ин-с-т-рук-та-жи
членувано ин-с-т-рук-та-жи-те
бройна форма ин-с-т-рук-та-жа
звателна форма