инвертиран

Речник на българския език

1. инвертиран прилагателно име (тип 76) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. ин-вер-ти-ран
непълен член ин-вер-ти-ра-ния
пълен член ин-вер-ти-ра-ни-ят
ж. р. ин-вер-ти-ра-на
членувано ин-вер-ти-ра-на-та
ср. р. ин-вер-ти-ра-но
членувано ин-вер-ти-ра-но-то
мн. ч. ин-вер-ти-ра-ни
членувано ин-вер-ти-ра-ни-те

2. инвертиран — мин. страд. прич. м. р.

инвертиран е производна форма на инвертирам (мин. страд. прич. м. р.).