иконограф

Речник на българския език

иконогра̀ф съществително име, мъжки род (тип 7) редактиране

Значение

мн. иконогра̀фи, м. Иконописец.

Грешни изписвания (7)

  • еконограф
  • еконуграф
  • екунограф
  • екунуграф
  • иконуграф
  • икунограф
  • икунуграф

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ико-ног-раф
непълен член ико-ног-ра-фа
пълен член ико-ног-ра-фът
мн.ч. ико-ног-ра-фи
членувано ико-ног-ра-фи-те
бройна форма ико-ног-ра-фа
звателна форма