идентификаторче

Речник на българския език

идентификаторче съществително име, среден род (тип 65) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. иден-ти-фи-ка-тор-че
членувано иден-ти-фи-ка-тор-че-то
мн.ч. иден-ти-фи-ка-тор-че-та
членувано иден-ти-фи-ка-тор-че-та-та