дърводобив

Речник на българския език

дърводо̀бив съществително име, мъжки род (тип 7) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • дарводобев
  • дарводобив
  • дарвудобев
  • дарвудобив
  • дърводобев
  • дървудобев
  • дървудобив
  • дарводобеф
  • дарводобиф
  • дарвудобеф
  • дарвудобиф
  • дърводобеф
  • дърводобиф
  • дървудобеф
  • дървудобиф

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. дър-во-до-бив
непълен член дър-во-до-би-ва
пълен член дър-во-до-би-вът
мн.ч. дър-во-до-би-ви
членувано дър-во-до-би-ви-те
бройна форма дър-во-до-би-ва
звателна форма