дубликатче

Речник на българския език

дубликатче съществително име, среден род (тип 65) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. дуб-ли-кат-че
членувано дуб-ли-кат-че-то
мн.ч. дуб-ли-кат-че-та
членувано дуб-ли-кат-че-та-та