другоплеменен

Речник на българския език

другоплеменен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. дру-гоп-ле-ме-нен
непълен член дру-гоп-ле-мен-ния
пълен член дру-гоп-ле-мен-ни-ят
ж. р. дру-гоп-ле-мен-на
членувано дру-гоп-ле-мен-на-та
ср. р. дру-гоп-ле-мен-но
членувано дру-гоп-ле-мен-но-то
мн. ч. дру-гоп-ле-мен-ни
членувано дру-гоп-ле-мен-ни-те