доилен

Речник на българския език

доѝлен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

доѝлна, доѝлно, мн. доѝлни, прил. Който е предназначен за доене. Доилна машина.

Грешни изписвания (3)

  • доилин
  • дуилен
  • дуилин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. до-и-лен
непълен член до-ил-ния
пълен член до-ил-ни-ят
ж. р. до-ил-на
членувано до-ил-на-та
ср. р. до-ил-но
членувано до-ил-но-то
мн. ч. до-ил-ни
членувано до-ил-ни-те