дипломатика

Речник на българския език

диплома̀тика съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • депломатека
  • депломатекъ
  • депломатика
  • депломатикъ
  • деплуматека
  • деплуматекъ
  • деплуматика
  • деплуматикъ
  • дипломатека
  • дипломатекъ
  • дипломатикъ
  • диплуматека
  • диплуматекъ
  • диплуматика
  • диплуматикъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. дип-ло-ма-ти-ка
членувано дип-ло-ма-ти-ка-та
мн.ч. дип-ло-ма-ти-ки
членувано дип-ло-ма-ти-ки-те
звателна форма