диама̀нтен
—
прилагателно име
(тип 76)
Значение
вж. диама̀нт
Грешни изписвания (7)
- деамантен
- деамантин
- деъмантен
- деъмантин
- диамантин
- диъмантен
- диъмантин
Словоформи
С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.
| ед. ч. | м. р. | ди-а-ман-тен | |
|---|---|---|---|
| непълен член | ди-а-ман-те-ния | ||
| пълен член | ди-а-ман-те-ни-ят | ||
| ж. р. | ди-а-ман-те-на | ||
| членувано | ди-а-ман-те-на-та | ||
| ср. р. | ди-а-ман-те-но | ||
| членувано | ди-а-ман-те-но-то | ||
| мн. ч. | ди-а-ман-те-ни | ||
| членувано | ди-а-ман-те-ни-те | ||