деноминатѝвен
—
прилагателно име
(тип 79)
Значение
Грешни изписвания (31)
- деноменативен
- деноменативин
- деноменътивен
- деноменътивин
- деноминативин
- деноминътивен
- деноминътивин
- денуменативен
- денуменативин
- денуменътивен
- денуменътивин
- денуминативен
- денуминативин
- денуминътивен
- денуминътивин
- диноменативен
- диноменативин
- диноменътивен
- диноменътивин
- диноминативен
- диноминативин
- диноминътивен
- диноминътивин
- динуменативен
- динуменативин
- динуменътивен
- динуменътивин
- динуминативен
- динуминативин
- динуминътивен
- динуминътивин
Словоформи
С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.
| ед. ч. | м. р. | де-но-ми-на-ти-вен | |
|---|---|---|---|
| непълен член | де-но-ми-на-тив-ния | ||
| пълен член | де-но-ми-на-тив-ни-ят | ||
| ж. р. | де-но-ми-на-тив-на | ||
| членувано | де-но-ми-на-тив-на-та | ||
| ср. р. | де-но-ми-на-тив-но | ||
| членувано | де-но-ми-на-тив-но-то | ||
| мн. ч. | де-но-ми-на-тив-ни | ||
| членувано | де-но-ми-на-тив-ни-те | ||