деклина̀тор
—
съществително име, мъжки род
(тип 7)
Значение
Грешни изписвания (7)
- декленатор
- декленатур
- деклинатур
- дикленатор
- дикленатур
- диклинатор
- диклинатур
Словоформи
С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.
| ед.ч. | дек-ли-на-тор | |
|---|---|---|
| непълен член | дек-ли-на-то-ра | |
| пълен член | дек-ли-на-то-рът | |
| мн.ч. | дек-ли-на-то-ри | |
| членувано | дек-ли-на-то-ри-те | |
| бройна форма | дек-ли-на-то-ра | |
| звателна форма | — | |