време-пространство

Речник на българския език

врѐме-простра̀нство съществително име, среден род (тип 301) редактиране

Значение

Грешни изписвания (7)

  • време-пространству
  • време-прустранство
  • време-прустранству
  • времи-пространство
  • времи-пространству
  • времи-прустранство
  • времи-прустранству

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. вре-ме-п-рос-т-ран-с-т-во
членувано вре-ме-п-рос-т-ран-с-т-во-то
мн.ч.
членувано