българо-холандски

Речник на българския език

българо-хола̀ндски прилагателно име (тип 78) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • балгаро-холандски
  • балгаро-хуландски
  • балгару-холандски
  • балгару-хуландски
  • балгъро-холандски
  • балгъро-хуландски
  • балгъру-холандски
  • балгъру-хуландски
  • българо-хуландски
  • българу-холандски
  • българу-хуландски
  • бългъро-холандски
  • бългъро-хуландски
  • бългъру-холандски
  • бългъру-хуландски

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. бъл-га-ро-хо-лан-д-с-ки
непълен член бъл-га-ро-хо-лан-д-с-кия
пълен член бъл-га-ро-хо-лан-д-с-ки-ят
ж. р. бъл-га-ро-хо-лан-д-с-ка
членувано бъл-га-ро-хо-лан-д-с-ка-та
ср. р. бъл-га-ро-хо-лан-д-с-ко
членувано бъл-га-ро-хо-лан-д-с-ко-то
мн. ч. бъл-га-ро-хо-лан-д-с-ки
членувано бъл-га-ро-хо-лан-д-с-ки-те